zawodzić

zawodzić I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIIb, zawodzićdzę, zawodzićdzi, zawodzićwódź {{/stl_8}}– zawieść {{/stl_13}}{{stl_8}}dk Vc, zawodzićwiodę, zawodzićwiedzie, zawodzićwiedź, zawodzićwiódł, zawodzićwiodła, zawodzićwiedli, zawodzićwiedziony {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'postępować wbrew temu, na co ktoś liczy, nie spełniać czyichś oczekiwań; sprawiać zawód': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zawieść przyjaciół. Zawieść czyjeś nadzieje, zaufanie. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'nie spełniać się, nie ziszczać się, nie dawać się zrealizować; także: nie sprawdzać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przeczucia czasem zawodzą. Nadzieje zawiodły. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o czymś, na co się liczy: odmawiać posłuszeństwa, nie poddawać się czyjejś woli, nie dopisywać, źle funkcjonować, opuszczać kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zawiodły hamulce w samochodzie. Często zawodząca broń. Zawodzi kogoś głos, pamięć. Zawiodły kogoś nogi, oczy, siły, nerwy. Zawiodło go szczęście. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}zawodzić II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'żalić się, biadolić, lamentować, jęcząc albo płacząc': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zawodzić w głos, płaczliwie, wniebogłosy. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'grając, śpiewając, (o wietrze:) wiejąc, wydawać jękliwie dźwięki': {{/stl_7}}{{stl_10}}Skrzypce smętnie zawodzą. Wietrzysko zawodzi. {{/stl_10}}